کتاب «شبهای سرای» نوشته‌ی «میشل دوگرس» را «عبدالرضا هوشنگ مهدوی» به فارسی ترجمه کرده است. این اثر سرگذشت «امه دوبوک دوریوری» دخترخاله‌ی ژوزفین همسر ناپلئون، امپراتور فرانسه است که در سال ۱۷۷۳، در خانواده‏ای فرانسوی و مقیم جزیره‌ی مارتینیک واقع در دریای کارائیب به دنیا آمد و در دوازده‌سالگی، برای ادامه‌ی تحصیل در صومعه‌‏ای نزد خواهران تارک دنیا به فرانسه اعزام شد. سه سال بعد که نزد خانواده‏‌اش برمی‌گشت، گرفتار دزدان‌دریایی بربر شد و او را به الجزایر بردند. بیگ ‏الجزایر به‌‏دلیل زیبایی فوق‏العاده‏‌اش او را به سلطان عثمانی پیشکش کرد. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «این کاخ تازه را که از این پس از آن من است، به سرای کهنه که سالیان سال در آن می‌زیستم ترجیح می‌دهم. در این جا، نور به فراوانی داخل اتاق‌ها می‌شود. اما چشم‌انداز شهر قسطنطنیه را با این‌که این‌قدر نزدیک است نمی‌توانم ببینم. قسطنطنیه تاریخ است، گذشته‌ی من است. از پنجره‌ی اتاق‌هایم منظره‌ی آرام‌بخش باغ پر گل، ایوان مرمرین کنار دریا و یک کشتی بادبانی را که باشکوه بر بغار بوسفور می‌لغزد و از میان قایق‌های کوچک می‌گذرد و شیاری روی آب به وجود می‌آورد، می‌نگرم. فصل بهار سال ۱۸۱۶ آغاز شده است. پزشک یونانیم به دروغ مرا تسلی می‌دهد، اما می‌دانم تا چند ماه دیگر زنده نخواهم بود.» کتاب حاضر را نشر «قطره» منتشر کرده است.

برای سفارش یا اطلاعات بیشتر لینک زیر را درآدرس بار مرور گر خود کپی کنید .

https://rayabook.net/bookid/27089

کتاب «گریز دلپذیر» نوشته آنا گاوالدا ( -۱۹۷۰)، رمان‌نویس فرانسوی است.
او یکی از نویسندگانی است که طی چند سال اخیر توانسته به یکی از پرمخاطب‌ترین نویسندگان در ایران و جهان تبدیل شود.
اکثر داستان‌های او رگه‌هایی عاشقانه دارند و در آنها تصاویر پراحساسی از روابط زن و مرد در جوامع امروزی ارائه شده است. تاکید نوشته‌های او بر نیازهای عاطفی و خلاءهای عاطفی انسان معاصر است.
«گریز دلپذیر» آخرین اثر گاوالدا است، رمانی کم‌حجم اما سراسر گیرایی، گفت‌وگوهای خیال‌پردازانه، سفری شادمانه به دنیای کودکی در کنار خواهر و برادرهامان، آن زمان که هنوز بزرگ یا پیر نشده بودیم. ماجراجویی خواهران و برادرانی که از جشن عروسی یکی از فامیلهای خود می‌گریزند تا چند ساعتی، زندگی روزمره و رنج خود را فراموش کنند تا شاید دوباره آن آرامش که زندگی‌شان در نقش آدمهای بالغ و بزرگسال از آنها ربوده، بازیابند.
وقتی این داستان را می‌خوانیم، آرزو می‌کنیم ای کاش عضوی از آنها بودیم.
گاوالدا در این کتاب هم با نوشتار صریح، واژه‌ها و جمله‌های موجزش، مشاهده‌گرِ سراپا چشمِ رویدادها و واقعیت‌هایی است که از نگاه ما دور می‌ماند یا به نظرمان بی‌اهمیت می‌رسد، همان‌ها که زیر بار روزمرگی مدفون شده‌اند. گاوالدا از نزدیک و با شیفتگی به انسانها نگاه می‌کند، آنها را دوست دارد، گویی برای کسانی که کتاب خواندن هم دوست ندارند می‌نویسد.
در بخش آغازین کتاب «گریز دلپذیر» می‌خوانیم:
«هنوز ننشسته بودم، یک طرف باسنم در هوا بود و دستم به دستگیره درِ ماشین که زن‌برادرم هجوم آورد:
ــ ای بابا... این همه بوق زدیم نشنیدی؟ ده دقیقه است این‌جا هستیم!
جواب دادم.
ــ سلام
برادرم رو به من کرد. چشمک کوتاهی زد:
ــ اوضاع روبه‌راهه خوشگله؟
ــ خوبم.
ــ می‌خواهی وسایلت را صندوق عقب بگذارم؟
ــ نه ممنونم. فقط همین چمدان کوچک را دارم و پیراهنم... پیراهن را صندلی عقب می‌گذارم.
زن‌برادرم نگاهی به پارچه مچاله و چروکی که روی زانوهایم بود انداخت و گفت:
ــ پیراهنت، این است؟
ــ بله.
ــ این دیگر چیست؟
ــ یک ساری...
ــ بله می‌بینم...
با مهربانی گوشزد کردم:
ــ نه نمی‌بینی، وقتی پوشیدم، خواهی دید.
اخم‌هایش کمی در هم فرو رفت».

برای سفارش یا اطلاعات بیشتر روی لینک زیرکلیک کنید.
https://rayabook.net/bookid/25294 

بار هستی نام رمانی از میلان کوندرا است که در سال ۱۹۸۴ نوشته شده‌است. این کتاب که در سال ۱۹۶۸ در پراگ در دورهٔ زمانی موسوم به بهار پراگ می‌گذرد، با مفاهیم فلسفی فراوانی سر و کار دارد.

ترجمه لغوی نام اصلی آن سَبُکیِ تحمل‌ناپذیر هستی است.
بار هستی ( یا سبکی تحمل ناپذیر هستی ) را شاید بتوان مشهورترین اثر میلان کوندرا دانست این کتاب در ایران بیست و سه بار به چاپ رسیده است . بار هستی تفکر و کاوش درباره زندگی انسان و فاجعه تنهایی او در جهان است .
کوندرا مفاهیم فلسفی را در قالب رمان به نحوی مطرح می کند که خواننده کمتر متوجه این قضیه می شود آثار او از آن دست آثاری است که به واقع هیچ قسمت از کتاب را نمی توان حذف کرد .

نویسنده داستان را به شکل غیر خطی روایت می کند و در بسیاری از مواقع مستقیما وارد داستان شده و با خواننده رو در رو صحبت می کند و تمام اینها به هیچ وجه آزار دهنده نیست . این کتاب را می توان بارها و بارها خواند و هر بار مطالبی جدید را کشف کرد.

چگونه بار هستی را به دوش می کشیم؟ آیا «سنگینی» بار هول انگیز و «سبکی» آن دلپذیر است؟ …
برداشت فلسفی و زبان نافذ کتاب، از همان آغاز خواننده را با مسائل بنیادی هستی بشر روبرو می کند و به تفکر وا می دارد …
اگرچه شخصیت های کتاب واقعی نیستند، از انسان های واقعی، بهتر درک و احساس می شوند. کوندرا در توصیف قهرمانان خود می نویسد:

«شخصیت های رمانی که نوشته ام، امکانات خود من هستند که تحقق نیافته اند. بدین سبب تمام آنان را هم دوست دارم و هم هراسانم می کنند آنان هر کدام از مرزی گذر کرده اند که من فقط آن را دور زده ام. آن چه مرا مجذوب می کند، مرزی است که از آن گذشته ام- مرزی که فراسوی آن خویشتن من وجود ندارد.»

کوندرا نویسنده ی مشهور فرانسوی، رمان کوندرا را «کتابی عظیم» توصیف می کند که چشم به آینده ی بشر دارد و می نویسد:

«در بهشت رمان نویسان بزرگ، هنری جیمز- با اندکی حسادت- رمان همکار چک را ورق می زند و سر را به علامت تأئید تکان می دهد.»

در سال ۱۹۸۸ فیلمی انگلیسی از روی این کتاب ساخته شد. دانیل دی-لوئیس در نقش توماس، ژولیت بینوش در نقش ترزا، و لنا الین در نقش سابینا در این فیلم بازی کردند. کارگردان این فیلم فیلیپ کوفمان است.